Werkplekbegeleider; een uitdaging…
Drie jaar geleden kreeg ik van onze stage (werkplek) coördinatoren een verzoek; wil je twee tweedejaars stagiaires van de HAN uit Nijmegen begeleiden? Ik hoefde daar eigenlijk niet lang over na te denken. Laat maar komen!
Ik begon aan een avontuur dat mij veel plezier, soms wat ergernis, maar vooral voldoening en verrassende inzichten verschafte. Stagiaires begeleiden betekent namelijk dat je veel te maken krijgt met jonge, adolescente mensen en dus ook met de overtuigingen en waarheden, die onvermijdelijk bij deze leeftijdscategorie horen.
Enthousiasme! Onzekerheid, zelfoverschatting of onderschatting, tomeloze energie, nieuwe theoretische inzichten. Dit zijn zomaar een paar constateringen.
Naast angstzweet bij de eerste lessen en overwinningsvreugde als deze goed verlopen. Ook teleurstelling als de bedachte didaktiek niet werkt en tevredenheid, indien leerlingen enthousiast meedoen.
Onverwachte meevallers vormen de prachtige verhalen over een boordevol weekend, waardoor ik zelf weer vage herinneringen op borrel, over mijn eigen grijze verleden. Minder prettig zijn de angstige telefoontjes vanuit de trein, als deze vertraging heeft. De NS is niet altijd betrouwbaar, maar ook geen geldig excuus! De klas wacht… Hoe los je dit op. Wel verwacht en ook gehoopt vormen de nieuwe vakinhoudelijke inzichten, of werkvormen. Iets waar ik zelf graag kennis van neem.
Ontroerend of pijnlijk zijn de gefronste wenkbrauwen, de verbazing of zelfs blijdschap bij de evaluaties. Hier wordt duidelijk dat er ook op het mentale en emotionele vlak veel wordt geleerd. Welkom en verrassend zijn de onverwachte inzichten en feedback naar mij, of de school toe “Kun je dat niet beter in een groepsapp zetten… Natuurlijk! (had ik daar zelf nooit aan gedacht..)
Dit zijn zomaar wat opmerkingen die me te binnen schieten.
Het begeleiden van stagiaires is voor mij niet alleen een intensieve, maar zeker ook prettige bezigheid. Het vormt een nieuwe competentie (om in vaktermen te blijven). De begeleiding vraagt een lenige geest. Het ene moment ben je een controleur, die vraagt om reflectieverslagen of lesplannen. Een ander moment stel je iemand gerust. Confronterende of juist motiverende gesprekken vormen een onderdeel van de vaardigheden. Je moet deze vaardigheden wel bezitten. Niet altijd makkelijk of leuk, maar wel altijd gericht op het vormen van een jong persoon. Iemand (zo heeft de ervaring geleerd) die zomaar een nieuwe collega kan worden. Als stagebegeleider heb je een verantwoordelijkheid te dragen. Deze is niet zo groot als die van de stagiaire zelf, maar groot genoeg om je hier bloedserieus in te storten.
Geert Oonk
Werkplekbegeleider Gerrit Komrij College